Een van de weinige niet-Single Malts van de Scotch Malt Whisky Society die ze bottelen. Een Grain whisky in dit geval, 19 jaar oud, 62,4% alcohol maarliefst!
De officiele smaakomschrijving is te vinden op deze pagina. De naam die ze geven aan een whisky vind ik vaak wat vergezocht, maar de smaakomschrijving zit vaak wel vrij goed in de richting.
Geur:
Onwijs fris, grassig, butterscotch en vernis of verf ruik ik ook. Dat geurtje stoort me een beetje. Ik kan een raak smaakje wat je soms vindt best wel waarderen, maar hier is het wel een barriere waar je doorheen moet om echt iets te gaan ruiken.
Smaak:
Tonen van citrus, licht olieig en hij blijft bijten. Niet gek, met zoveel alcohol na zo’n tijd. Ook hier is het frisse flink aanwezig.
Finish:
De finish is het mooiste onderdeel van de whisky. Ik proef citroen voorbij komen, en ander fris citrusfruit. Grapefruit. Ook proef ik wat vanille op de achtergrond. De finish ontwikkelt eigenlijk behoorlijk lang door en geeft steeds een andere variatie op het citrus en vanille thema.
Een aardige whisky. Ik had er wel iets meer van verwacht. In de officiele smaakomschrijving wordt dat verf toontje wel aangestipt, maar ik vond het iets te aanwezig. In de finish viel het mee maar het stoorde me vooral in de neus flink.
G1.7, Flamed Christmas Pudding, 19 jaar, 62,4%, Refill Butt, 99 euro
Geur: 4
Smaak: 7
Afdronk: 8
Ervaring: 5
Prijs/Kwaliteit: 5
Totaal: 29 punten

Ik begin te denken dat het aantal sterren niet evenredig is met de hoeveelheid punten. Je geeft iets niet zomaar 1 punt ofzo, maar zo wordt het moeilijk 1, 2 of 5 sterren scoren.
Neus : ietwat gesloten / in de verte wat verf !
Smaak : ingetogen / non complex.
Finish : mooi
Samengevat vond ik hem zeker tegenvallen, zeker ook gezien zijn prijs.
Ik vind hem heel weinig bieden, maar ben wel weer een ervaring rijker.
Pingback: Bottle-Share 2 – de uitslag | Malt Fascination